Imbir. Przyjrzyjmy się bliżej tej roślinie, zajrzyjmy w głąb, aby dowiedzieć się, co takiego cennego zawiera, że warto ją wprowadzić do swojej kuchni, a nawet wykorzystać w celach zdrowotnych.

Imbir – jaką część rośliny wykorzystujemy jako surowiec?

Imbir to roślina, której surowcem jest podziemne, widlastorozgałęzione kłącze (Rhizoma Zingiberis), tworzące szereg bulwiastych odcinków o długości do 10 cm. Kłącze posiada charakterystyczny aromatyczny zapach i ostry smak.

Imbir – pochodzenie, uprawa i zbiór

Imbir to jedna z najstarszych roślin przyprawowych i leczniczych. Od tak dawna jest znany i uprawiany, że dziś nie mamy możliwości dokładnego określenia jego pochodzenia. Wiemy natomiast, że nie występuje w stanie naturalnym.
Uprawiany jest w wielu krajach i regionach o klimacie tropikalnym, takich jak południowe Chiny, Indonezja, Floryda, Meksyk, Brazylia, Australia, Japonia, Wietnam, Indie.
Imbir wymaga gleb żyznych i wilgotnych. Rozmnażany jest przez podział kłączy. Zbiór następuje po 9-10 miesiącach od wsadzenia.
Zebrane kłącza należy poddać obróbce. W zależności od stopnia odkorowania otrzymujemy imbir brunatny lub biały.

Wartość odżywcza imbiru

Kłącze imbiru zawiera 1,5-3,3% olejku eterycznego oraz 5-8% substancji nielotnych – żywic.
Olejek eteryczny bogaty jest w alkohol – zingiberol, który to odpowiada głównie za charakterystyczny aromat imbiru. Za ostry smak surowca odpowiada związek fenolowy – gingerol w ilości do 1,5 %.

Podczas przeróbki i przechowywania kłącza powstają szogaole (są to produkty dehydratacji gingeroli).
Inne substancje ostre to: gingediole, gingerdiony oraz zingeron.
Olejek eteryczny imbiru, jak to z olejkami bywa, jest mieszaniną wielu związków, więc znajdziemy w nim, oprócz najważniejszego zingiberolu, węglowodór zingiberen, citreol, bisabolen, borneol, citral, cineol i kamfen.

Wymienione składniki imbiru odpowiadają nie tylko za jego smak i zapach, ale również za właściwości prozdrowotne, wykorzystywane w medycynie i w kosmetyce.

Ciekawostki na temat imbiru

Imbir od tak dawna jest rozmnażany w celu dalszej uprawy przez podział kłączy, że przestał zawiązywać i wydawać owoce.
W naszym klimacie niestety nie możemy uprawiać imbiru, a szkoda. Imbir wytwarza pole energetyczne działające korzystnie na rośliny rosnące obok, uzyskują one dzięki tak dobremu sąsiedztwu piękną, wyraźną barwę. Nie tylko na rośliny imbir wywiera pozytywny wpływ. W Chinach jest postrzegany jako roślina, która sprzyja zachowaniu szczęścia.

W Polsce imbir nie jest jeszcze mocno popularną rośliną. Świeże kłącze imbiru zakupimy w niektórych marketach. Imbir w formie wysuszonej i sproszkowanej dostępny jest w wielu sklepach spożywczych i w sklepach zielarskich.

Zdarzają się fałszowania imbiru w proszku, np. mąką, łupinami migdałów, składnikami mineralnymi (kaolinem) lub imbirem ekstrahowanym. Zafałszowanie imbirem ekstrahowanym łatwo wykryć – rzucony na wodę pływa po jej powierzchni, podczas gdy dobrej jakości mielony imbir opadnie. Problem w tym, że zanieczyszczenia mineralne też opadną. Tu już szczegółowsze analizy imbiru mielonego pozostawmy laboratoriom. Osobiście wybieram świeże kłącze – ma intensywniejszy i przyjemniejszy smak i aromat.

Drukuj